Epilepsie is een redelijk veel voorkomend probleem bij de hond. Deze aandoening gaat gepaard met toevallen, die wisselen in frequentie en heftigheid. Bij een epileptische aanval treedt ‘kortsluiting’ op in de hersenen, wat kan leiden tot een lichte aanval (bijvoorbeeld enkel een trilling van de lip van uw hond) tot een heftige aanval, waarbij de hond door de poten zakt, urine en feces laat lopen en stuiptrekt.
We onderscheiden ruwweg twee soorten epilepsie, de primaire en secundaire vorm. De secundaire vorm wordt veroorzaakt door andere aandoeningen in het lichaam, waaronder ernstige lever- en nieraandoeningen en hersenaandoeningen. We spreken van primaire epilepsie als er geen onderliggende oorzaak gevonden kan worden. Over het algemeen treedt deze vorm van epilepsie al op jongere leeftijd op.
Rassen waar primaire epilepsie vaker bij voorkomt zijn onder andere: Border Collie, Beagle, Duitse Herder, Golden Retriever, Ierse Setter, Labrador Retriever, Poedel.
Behandeling epilepsie
Na een eenmalige aanval wordt niet direct een behandeling ingesteld. Eerst moet in kaart worden gebracht of het daadwerkelijk epilepsie is én hoe vaak de aanvallen optreden.
Het doel van de behandeling is het verlengen van de tussenpozen tussen de aanvallen, het verkorten van de aanvallen en het verminderen van de ernst van de aanvallen.